ցութ­ յան դրա­մարկ­ղից վճարվ­ ող աշխ­ ատ­ ա­կիցն­ եր­ ի շերտ­ ը։ Մա­մու­լում, խորհրդա­րա­նում և կառ­ ավ­ ա­րու­թյուն­ ում մշ­տապ­ ես սկս­ եց­ ին եր­ևալ միևն­ ույն դեմք­ եր­ ը,իս­ կ քա­ղա­քակ­ ա­նու­թյուն­ ը դար­ձավ մասն­ ագ­ իտ­ ութ­ յուն։ Կուս­ ակց­ ություն­ներ­ ըմեծ տպա­քա­նակն­ ե­րով հրատ­ ա­րա­կում է­ին թեր­թեր, ամ­սագ­րեր, բուռն կերպ­ ովսկսե­ցին քար­ ոզ­ ել իր­ ենց հայ­ ացքն­ եր­ ը՝ ձևավ­ որ­ ե­լով հաս­ ար­ ա­կա­կան կարծ­ իք։ Կու­սակ­ցու­թյունն­ ե­րի նպա­տակ­ ը ոչ միա­ յն ընթ­ աց­ իկ պա­հի հետ կապ­վածնեղ ծրագր­ եր­ ի մշա­կումն է, այլև ի­րենց աշ­խարհ­ ա­յաց­քային սկզբ­ ունք­նե­րի,հա­մաշխ­ ար­հային զար­գաց­ման հե­ռանկ­ արն­ եր­ ի ներկ­ այ­ աց­ ու­մը։ Ս­ ոց­ ի­ալ­ իս­տա­կան կազ­մակ­ եր­պու­թյունն­ ե­րի ազդ­ ե­ցու­թյան ըն­ դլ­ այնմ­ ան­ ըև սոց­ ի­ա­լիս­տա­կան գաղ­ ա­փարն­ եր­ ի տա­րած­մա­նը զուգ­ ահ­ եռ սկս­ եց փոխ­վելնաև քաղ­ ա­քա­կան պայ­քար­ ի հիմն­ ակ­ ան սահմ­ ան­ ագ­ ի­ծը, որ­ ը նախկ­ ին­ ումանցնում էր պահ­պա­նո­ղակ­ անն­ եր­–ազ­ ա­տա­կան­ներ, միա­ ­պետ­ ակ­ անն­ եր–­հանրա­պետ­ ակ­ անն­ եր բաժ­ ա­նար­ ար գծի երկ­ այն­քով։ Ըն­ դ որ­ ում՝ առ­ ան­ձիներ­ կրնե­րի յուրա­հա­տուկ պատմ­ ա­կան պայ­մանն­ ե­րն ի­րենց հետքն են թող­նումքաղ­ աք­ ա­կան պայ­քա­րի բնույ­թի և ընթ­ աց­քի վրա։ Քա­ղաք­ ա­կան զարգ­ աց­ ում­նե­րը մի­ջազգ­ ա­յին ասպ­ ա­րե­զում XX դ. ե­րկ­րորդ կե­սի քաղ­ աք­ ա­կան զար­գաց­ ումն­ ե­րի կարև­ ո­րա­գույն փոփ­ ո­խու­թյունն­ եր­ ի շար­քում էր ու­ժե­րի հա­վաս­ ա­րակշռ­ ու­թյան սկզբ­ ուն­քի հաստ­ ա­տու­մը։ Ուժ­ եր­ ի հավ­ աս­ ա­րակշ­ռութ­ յան տես­ ութ­ յու­նը հիմն­ված է այն գա­ղափ­ ա­րի վրա, որ խաղ­ ա­ղու­թյունն ա­վե­լի հավ­ ան­ ա­կան է այն­տեղ, որ­տեղ հավ­ ա­նա­կան պա­տեր­ ազմ­ ողն­ ե­րի միջև առկ­ ա է հա­վաս­ ա­րու­թյուն ռազ­մակ­ ան, իս­ կեր­բեմն նաև քա­ղա­քակ­ ան կամ տն­տես­ ա­կան հզոր­ ու­թյան տե­սան­կյուն­ ից։ Արդ­ ի միջ­ ազգ­ ային կայ­ ուն­ ութ­ յան պահ­պանմ­ անն ու­ ղղ­ված ուժ­ ե­րի հավ­ ա­սա­րակշռ­ ութ­ յան սկզ­բունք­ ի կարև­ ո­րագ­ ույն նախ­ ապ­ այ­մանն­ եր­ ից մեկն այն է,որ չկան գա­ղափ­ ա­րախ­ ոս­ ա­կան կամ այլ բնույթ­ ի այնպ­ իս­ ի արգ­ ելք­ներ, որ­ ոնցպատճ­ առ­ ով տե­րու­թյունն­ ե­րը չկար­ ող­ ան­ ան գնալ եր­ կխ­ ո­սու­թյան կամ հա­մա­գործ­ ակ­ցել մի­մյանց հետ։ Ուժ­ եր­ ի հա­վա­սար­ ակշռ­ ու­թյան սկզ­բուն­քի հետ­ևորդ­նե­րը քաջ գի­տակ­ցումեն, որ ի զո­րու չեն ը­նդ­հանր­ ա­պես կան­խել­ ու պատ­ ե­րազմն­ եր­ ը. ի հայտ ենեկ­ ել հա­մընդհ­ ա­նուր սպառ­նա­լիքն­ ե­րի նոր աղբ­ յուր­ներ (միջ­ ազգ­ ային ա­հա­բեկչ­ութ­ յուն, քա­ղաք­ ա­կան իս­լամ և այլն)։ Նրանք կարծ­ ում են, որ թեև պա­տեր­ ազմն­ երն ան­խու­սա­փել­ ի են, սակ­ այն պետք է ու­նեն­ ան սահմ­ ան­ ա­փակբնույթ՝ շա­րու­նակ­վեն մինչև ուժ­ եր­ ի հա­վա­սա­րակշռ­ ու­թյան վե­րակ­ անգ­նու­մը։ Այս­պիս­ ով՝ արդ­ ի միջ­ ազ­գային հա­րա­բեր­ ութ­ յունն­ ե­րի զարգ­ աց­ման հիմ­նա­կան նպա­տա­կը նոր աշխ­ արհ­ ակ­ արգ­ ի և դրա բաղ­կա­ցուց­ իչ մա­սեր­ ի ի­նքն­ ու­թյան և ին­ ք­նու­րույ­նութ­ յան պահ­պան­ ումն է։­4